Παρεμβάσεις αλληλεγγύης για τους αναρχικούς Andrea και Errol πραγματοποιούνται τον τελευταίο καιρό στη Θεσσαλονίκη.


Συγκεκριμένα έχουν κρεμαστεί πανό σε διάφορα σημεία της πόλης, ενώ έχουν μοιραστεί κείμενα στην πλατεία της ΧΑΝΘ και στη ΔΕΘ (κατά τι διάρκεια λειτουργίας της έκθεσης), στη νέα παραλία, και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου.

Το κείμενο που μοιράζεται:

Τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται ένας πολύμορφος αγώνας (με διαδηλώσεις, συγκρούσεις, αποκλεισμούς των εργοταξίων, επιθετικές ενέργειες κλπ) ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική στον οποίο κάτοικοι μαζί με πλήθος αλληλέγγυων αντιστέκονται ενάντια στην ισοπεδωτική, ως προς τον άνθρωπο και τη φύση, δραστηριότητα κράτους και κεφαλαίου. Η απάντηση του κράτους στον αγώνα αυτό ήταν τόσο η προσπάθεια για αφομοίωσή, μέσα από την κατεύθυνση του από θεσμικά και κομματικά σχήματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η εφαρμογή μιας σειράς κατασταλτικών κινήσεων σε μαζικό επίπεδο (ξυλοδαρμοί, προσαγωγές και συλλήψεις, βίαιη λήψη γενετικού υλικού, αποτυπωμάτων και φωτογραφιών). Στη λίστα αυτή της κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους έρχονται να προστεθούν οι τελευταίες συλλήψεις της πορείας της 23ης Αυγούστου.

Κατά τη διάρκεια της πορείας ο αγωνιζόμενος πληθυσμός στην προσπάθειά του να προσεγγίσει το εργοτάξιο, συγκρούστηκε με την αστυνομία, η οποία, στη συνέχεια, προχώρησε στη σύλληψη 78 διαδηλωτών την ώρα που επιβιβάζονταν στα λεωφορεία για αναχώρηση. Από το σύνολο των συλληφθέντων η κράτηση παρατάθηκε για τέσσερις εξ αυτών, δύο εκ των οποίων αρνήθηκαν να δώσουν αποτυπώματα και φωτογραφίες ενώ οι άλλες δύο δεν δώσαν ούτε τα προσωπικά τους στοιχεία. Το κόστος της επιλογής αυτής υπολογίζεται στην καταδίκη τους σε 17 και 18 μήνες φυλάκισης αντίστοιχα, όπως και στην έκδοση απόφασης για απέλαση στις χώρες καταγωγής τους. Οι δύο σύντροφοι, οι οποίοι τοποθετούν την επιλογή τους να συμμετάσχουν στον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, στα πλαίσια του ευρύτερου αναρχικού αγώνα ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό, παρέμειναν για αρκετές μέρες έγκλειστοι στα κρατητήρια του τμήματος αλλοδαπών της Χαλκιδικής, στην Αστυνομική Διεύθυνση Πολυγύρου και τέλος στη ΓΑΔΘ αρνούμενοι να δώσουν τα αποτυπώματα και τις φωτογραφίες τους, αντιστεκόμενοι, έτσι, στην πράξη, στην προσπάθεια του κράτους να χαρτογραφεί με μαζικούς όρους τους αγωνιστές, ενώ στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι με την προϋπόθεση να υλοποιήσουν την απόφαση απέλασης εντός 30 ημερών.

Απέναντι στην κατασταλτική στρατηγική που διαμορφώνει και υλοποιεί το κράτος προκειμένου να αναχαιτίσει αγώνες που εξελίσσονται στα διάφορα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, οφείλουμε να υψώσουμε αναχώματα αντίστασης. Πρέπει να αντιληφθούμε, λοιπόν, πως κομμάτι τόσο του αναρχικού αγώνα, όσο και των αγώνων που τοποθετούνται ενάντια σε διάφορες πτυχές της κυριαρχίας, αποτελεί και η αντίσταση στον έλεγχο, στη βίαιη έκφανση των κατασταλτικών κινήσεων, στις συλλήψεις, στις φυλακίσεις αγωνιστών. Σε αυτά τα πλαίσια, πρέπει να ισχυροποιήσουμε το χαρακτηριστικό αυτό των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ όσων αγωνίζονται και είναι ικανό να ενδυναμώσει τη συλλογική μας ταυτότητα σε αυτή την αντιπαράθεση με κράτος και καπιταλισμό: την αξία της αλληλεγγύης. Μια αξία που όχι μόνο ξεπερνά τα εθνικά σύνορα αλλά αναπτύσσεται στις σχέσεις των απανταχού καταπιεσμένων που αγωνίζονται σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη του πλανήτη.

Οι ενέργειες που ακολουθούν οι εταιρίες για την εξόρυξη χρυσού δε μπορούν να αποκοπούν από τη φύση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο στην προσπάθεια του να αναπαραχθεί εκμεταλλεύεται άνθρωπο και φύση προκειμένου να εξασφαλιστούν τα μέγιστα δυνατά κέρδη. Τόσο οι αγώνες που αντιστέκονται σε αυτού του είδους την επέλαση, όσο και οι επιμέρους αγώνες που πραγματώνονται στο κοινωνικό πεδίο και αφορούν την αντίσταση στις συνθήκες φτωχοποίησης, στην υποβάθμιση του βιωτικού μας επιπέδου, στις φυλακές και σε κάθε είδους εγκλεισμό, στη μισθωτή εργασία και στις συνθήκες εξόντωσης των εργατών και εργατριών σε αυτήν, στη λεηλασία της φύσης, στον κοινωνικό έλεγχο, στις δολοφονικές ενέργειες κράτους και κεφαλαίου εις βάρος μεταναστών οφείλουν να συνδεθούν μεταξύ τους και να διευρυνθούν στη βάση του αναρχικού αγώνα για την ατομική και συλλογική μας απελευθέρωση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ERROL ΚΑΙ ANDREA