Η σύσταση και επιβίωση κράτους και καπιταλισμού είναι συνυφασμένη με την εκμετάλλευση και οικοδομήθηκε πάνω στις πλάτες των καταπιεσμένων.
Η κυριαρχία εξελίσσεται επιστρατεύοντας πολλαπλούς μηχανισμούς εξουσίας, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από πολυπλοκότητα, ευελιξία και διεύρυνση στο κοινωνικό πεδίο, καθιστώντας τους ικανούς να ανταποκριθούν στις διαρκώς μεταβαλλόμενες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες.
Σε κάθε συνθήκη, όμως, είτε αποτελώντας ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας, είτε ένα σκληροτράχηλο καθεστώς βασισμένο στην καταστολή, ο ρόλος της συμπυκνώνεται στην επιβολή της κοινωνικής ειρήνης και στην εξόντωση ή την απομόνωση των αποκλινουσών συμπεριφορών.
Με το ξέσπασμα της κρίσης και την αναδιάρθρωση του καπιταλισμού, έγινε πλέον ιδιαίτερα εμφανής η αλλαγή των προτεραιοτήτων που δίνει το κράτος στις διάφορες λειτουργίες του, μια διαδικασία που είχε ξεκινήσει, πιο ήπια βέβαια, πριν κάποια χρόνια. Προς χάριν της εξασφάλισης όλο και περισσότερου κέρδους για τα αφεντικά εφαρμόστηκαν πολιτικές λιτότητας που επέβαλαν δυσκολότερες συνθήκες διαβίωσης στους ανθρώπους που ανήκουν στις κατώτερες κοινωνικές ομάδες. Ταυτόχρονα εντείνεται η καταστολή (η οποία αποτελεί ούτως ή άλλως βασική λειτουργία της εξουσιαστικής μηχανής) λόγω του κινδύνου της δημιουργίας όλο και παρισσότερων εστιών αντίστασης και γενικευμένων αντιδράσεων αλλά και ως τρόπος διαχείρισης του συνόλου των ανθρώπων που δεν έχουν επαρκή προσφορά στον κύκλο της παραγωγής και της κατανάλωσης δημιουργώντας ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης για αυτούς. Το σύνολο των κοινωνικών ομάδων στο οποίο εφαρμόζεται η καταστολή διευρύνεται ενώ αυτή αναβαθμίζεται σε όλα τα επίπεδα, από το υλικοτεχνικό ως το στρατηγικό και το θεαματικό, φτάνοντας στο σημείο να παρατηρούμε τη χρήση των ΕΚΑΜ για το σπάσιμο απεργιών, για την εκκένωση καταλήψεων και την επέμβαση στο χωριό της Ιερισσού, λόγω των κινητοποιήσεων, ενώ για το “ανθρώπινο δυναμικό”, το οποίο περισσεύει πλέον στην αναπαραγωγή του καπιταλισμού, επιλέγεται η λειτουργία κέντρων κράτησης μεταναστών που φτάνουν στο σημείο να επιφέρουν πολύμηνη φυλάκιση ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή εισήλθαν στην χώρα παράνομα. Ταυτόχρονα, ψηφίζονται νέα νομοσχέδια που επιφέρουν ειδική νομική διαχείριση, μέσω καταδικών και μεγαλύτερων ποινών, για όσους δημιουργούν εμπόδια στην αποτελεσματική συστημική λειτουργία και στην επιπλέον επέλαση της κυριαρχίας, εξασφαλίζοντας, έτσι, μια πιο προσαρμοσμένη, στην νέα πραγματικότητα, αντιμετώπισή τους. Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσονται και οι παρακάτω νόμοι καθώς και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται, που πέρα από την εξόντωση των κατηγορουμένων στοχεύει και γενικότερα στην αποτροπή της αντίστασης και του αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο:
Οι τρομονόμοι, (άρθρο 187 και 187Α που ψηφίστηκαν το 2001 και το 2004 αντίστοιχα) που αφορούν τις κατηγορίες για ένταξη σε εγκληματική και τρομοκρατική οργάνωση. Μέσω αυτών των νομοθεσιών επιβάλλονται τεράστιες ποινές καθώς πέρα από την ίδια την κατηγορία για ένταξη σε οργάνωση αναβαθμίζονται και οι υπόλοιπες κατηγορίες που επισύρουν, έτσι, περισσότερα χρόνια φυλάκισης. Επίσης, καθιερώνουν ένα ειδικό πλαίσιο διαχείρισης των κατηγορουμένων αφού πλέον δικάζονται από ειδικούς δικαστές, σε ειδικά δικαστήρια κτλ. Αυτοί οι νόμοι χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται κατά κόρον εναντίον επαναστατών που επέλεξαν τον ένοπλο αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό. Αλλά βέβαια, όπως συνηθίζεται, με κάθε νόμο που προορίζεται για την καταστολή μιας ”ειδικής κατηγορίας” ανθρώπων, η χρήση τους διευρύνθηκε ώστε να περιλαμβάνει και άλλες επαναστατικές δράσεις αλλά και άλλες κατηγορίες, ενώ έγινε εργαλείο στα χέρια της κυριαρχίας για την εξόντωση επαναστατών και αναρχικών, φτάνοντας στο σημείο ένα μεγάλο μέρος του συνόλου των κρατουμένων σήμερα να κατηγορείται ή να είναι καταδικασμένο με αυτούς τους νόμους.
Ο κουκουλονόμος, που ανεβάζει το όριο των ποινών για όσα αδικήματα διαπράττονται με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου, και μεταξύ άλλων, χρησιμοποιείται ώστε να επιβάλλονται μεγαλύτερες ποινές σε όσους συλλαμβάνονται για συγκρούσεις σε πορείες.
Το νομοσχέδιο που ορίζει την λειτουργία των φυλακών τύπου Γ΄, με το οποίο επιμηκύνεται κατά πολύ η κράτηση επαναστατών και αναρχικών αλλά και των υπόλοιπων φυλακισμένων, που το κράτος ορίζει ως “επικίνδυνους” για την κοινωνία ή για την ομαλή λειτουργία της φυλακής και τους απομονώνει σε ειδικές πτέρυγες και φυλακές.
Η τεχνολογική ανάπτυξη στον τομέα της συλλογής και ανάλυσης DNA, που έδωσε την ευκαιρία σε μπάτσους και δικαστές να κάνουν μία ακόμη προσθήκη στη φαρέτρα τους για το κατασταλτικό τους έργο. Πέρα από τις βαριές καταδίκες που έχει επιφέρει η χρήση του, το συγκεκριμένο “επίτευγμα της επιστήμης” έδωσε την δυνατότητα στην αστυνομία να δημιουργήσει τράπεζα δείγματος DNA από αγωνιστές . Για ακόμα μια φορά, γίνεται εμφανές το ότι, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος και της εξουσίας.
Από τις 2/3 πραγματοποιείται απεργία πείνας από φυλακισμένους επαναστάτες, μέσω της οποίας διεκδικείται η κατάργηση βασικών κατασταλτικών μέτρων (φυλακές τύπου Γ, κουκουλονόμος, τρομονόμος, χρήση γενετικού υλικού ως αποδεικτικό- ενοχοποιητικό στοιχείο), καθώς και η αποφυλάκιση του αγωνιστή και μέλους της 17 Νοέμβρη, Σάββα Ξηρού. (Το κράτος, ανάμεσα σε πλήθος παραδειγμάτων, βασανίζει επί χρόνια το Σ. Ξηρό, παρατείνοντας τη φυλάκισή του σε κελιά απομόνωσης, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, εξαιτίας των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει.
Ο συγκεκριμένος αγώνας αποτελεί αφορμή ώστε να ανιχνεύσουμε τα σημεία εκείνα που συνδέουν τους επιμέρους αγώνες που λαμβάνουν χώρα στο κοινωνικό πεδίο μεταξύ τους, σε μία κριτική βάση.
Αποτελεί μια καλή αρχή ώστε να γεννήσει εξεγερμένες συνειδήσεις, να πυροδοτήσει αντιστάσεις ενάντια στην επέλαση κράτους και καπιταλισμού στις ζωές των καταπιεσμένων, ενάντια στην εκμετάλλευση, τον κοινωνικό έλεγχο, την εργασιακή σκλαβιά, τις δολοφονίες και βασανισμούς, τον καθημερινό βιασμό που δέχεται η ζωή μας και των κάθε είδους κατασταλτικών κινήσεων που αυτή συνεπάγεται.
Αποτελεί την ευκαιρία που χρειάζεται να αδράξουμε ώστε να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης, αντιιεραρχικές δομές, πεδία συλλογικοποίησης, ώστε να μελετήσουμε το σχεδιασμό μας για την απελευθέρωση ανθρώπου και φύσης από τα δεσμά της κυριαρχίας, ώστε να οργανώσουμε την επίθεσή μας απέναντι στον εχθρό.
Ο αγώνας εντός των φυλακών είναι κομμάτι του ευρύτερου και συνολικότερου αγώνα για ελευθερία, υπενθυμίζοντάς μας πως τα κεκτημένα του σήμερα είναι κατακτήσεις πεισματικών και ανυποχώρητων αγώνων του χθες.
Αρκεί να θέσουμε στο επίκεντρο της δράσης και της σκέψης μας τον πόλεμο ενάντια στο εξουσιαστικό σύμπλεγμα που υφαίνει τον κοινωνικό ιστό και να αντιληφθούμε πως ο πόλεμος αυτός είναι κοινός τόπος τόσο των εντός, όσο και των εκτός φυλακών, αγωνιζομένων.
Ας αντικρίσουμε, λοιπόν, το αγώνα αυτό, ως την προσπάθεια εκείνη για τη συνέχιση, την εξέλιξη και ενίσχυση της αναρχικής δράσης, την όξυνση του κοινωνικού πολέμου και την ανύψωση αναχωμάτων ενάντια στην επέλαση της καταστολής
Ανάμεσα στα παραδείγματα του κατασταλτικού σχεδιασμού, τοποθετούνται και τα πρόσφατα γεγονότα των εφόδων στα σπίτια αγωνιστών, με πρόσχημα τον εντοπισμό όπλων και εκρηκτικών, καθώς και των προφυλακίσεων φιλικών και συγγενικών προσώπων των μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Το κράτος επιβεβαιώνει πως, όποιο πρόσωπο κι αν χρησιμοποιεί, η επίθεση στον εσωτερικό του εχθρό, όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά επιπλέον ενισχύεται.
Σπεύδει, λοιπόν, να ξεδιπλώσει την εκδικητική του στάση με στόχο την ψυχολογική- σωματική εξόντωση των τελευταίων, να τρομοκρατήσει τους φιλικούς και συγγενικούς κύκλους τους και να παραδειγματίσει ένα πολύ διευρυμένο κοινωνικό περιβάλλον, ώστε να αποτρέψει οποιαδήποτε τυχόν κίνηση επιχειρήσει να στοχεύσει στην εκτροπή της κοινωνικής ομαλότητας.
Έτσι, από τις 2/3 ξεκινούν απεργία πείνας τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και η Αγγελική Σπυροπούλου, διεκδικώντας την αποφυλάκιση της μητέρας των Γεράσιμου και Χρήστου Τσάκαλου, καθώς και τη σύντροφο του πρώτου.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ, ΚΩΣΤΑ ΓΟΥΡΝΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ, ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 2/3.
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΣΑΒΒΑ ΞΗΡΟΥ.
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΚΥΚΛΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΕ ΕΝΔΕΙΞΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΟΣΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ, ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥΝ.